Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Διάσκεψη Ανακωχής των Μουδανιών.

Ο Ισμέτ Ινονού μαζί μέ τον κακό δαίμονα της Διάσκεψης Γάλλο Φρανκλέν Μπουγιόν.
Άνετη συζήτηση των αντιπροσώπων των Δυνάμεων στην παραλία των Μουδανιών.
Η τράπεζα όπου διεξείχθη η Διάσκεψη των Μουδανιών.
Το κτήριο του Ρωσσικού Προξενείου στα Μουδανιά, όπου συνήλθε η Διάσκεψη της Ανακωχής τον Σεπτέμβριο του 1922.
Όψη των Μουδανιών τή δεκαετία του 1920.


Στή δι­ά­σκε­ψη τῶν Μου­δα­νι­ῶν, πού ὀρ­γα­νώ­θη­κε ἀ­πό το­ύς Σύμμαχους γιά τή σύ­να­ψη τῆς ἀ­να­κω­χῆς, (20 ἕ­ως 28.9.22), ἡ Ἑλ­λά­δα ἔ­παι­ξε τόν ρό­λο βω­βοῦ πα­ρα­τη­ρη­τῆ στόν ὁ­ποῖο ἀ­να­κοι­νώ­θη­καν οἱ εἰς βά­ρος του ὅ­ροι, ὡ­σάν οἱ Σύμμαχοι νά ἦ­σαν πραγ­μα­τι­κά οἱ ἐ­μπό­λε­μοι μέ τήν Τουρ­κί­α. Ὁ σκο­πός τῆς δι­ά­σκε­ψης ἀ­να­κω­χῆς τῶν Μου­δα­νι­ῶν ἦ­ταν: οἱ Ἕλ­λη­νες θά ἔ­πρε­πε νά ἀ­πο­συρ­θοῦν ἀ­πό τήν Ἀ­να­το­λι­κή Θρά­κη. Τό ἀ­ντάλ­λαγ­μα ἐκ μέ­ρους τῶν Το­ύρ­κων ἦ­ταν ὁ σε­βα­σμός τῆς οὐ­δέ­τε­ρης συμ­μα­χι­κῆς ζώ­νης καί τῶν Στε­νῶν μέ­χρι τήν τε­λι­κή Δι­ά­σκε­ψη Εἰ­ρή­νης με­τα­ξύ τῶν Συμμά­χων καί τῶν Το­ύρ­κων. Οἱ Ἕλ­λη­νες ἐκλή­θη­σαν στά Μου­δα­νιά γιά νά ἀ­πο­δε­χθοῦν τά σέ βά­ρος τους τε­τε­λε­σμέ­να γε­γο­νό­τα. Ἔ­γι­νε δη­λα­δή ἐ­κεῖ, μία δι­ευ­θέ­τη­ση τῶν συμ­μα­χι­κῶν σχέ­σε­ων μέ τήν Τουρ­κί­α, ἐ­ξό­δοις τῆς Ἑλ­λά­δας.
Ἡ δι­ά­σκε­ψη ἄρ­χι­σε χω­ρίς τούς Ἕλ­λη­νες, πού δέν εἶ­χαν ἀ­κό­μη φθά­σει, μέ κύ­ρια συ­ζή­τη­ση τή γραμ­μή πού θά ἀ­πο­σύ­ρο­νταν οἱ Ἕλ­λη­νες. Κα­τά τήν ἀ­φή­γη­ση τοῦ Ἰ­σμέτ Ἰν­ον­οῦ στόν Σπῦ­ρο Μαρ­κε­ζί­νη τό 1972, δέχθη­καν ὅ­λοι τήν προ­τρο­πή του: " Ἄς φθά­σου­με σέ ἕνα ἀ­πο­τέ­λε­σμα καί οἱ Ἕλ­λη­νες θά ὑ­πο­χρε­ω­θοῦν νά τό δε­χθοῦν". Οἱ Ἕλ­λη­νες, ἁ­πλῶς προ­σῆλ­θαν τήν ἐ­παύ­ριο γι­ά νά τούς ζη­τη­θεῖ νά προ­συ­πο­γρά­ψουν ὅ,τι οἱ ἄλ­λοι ἀ­πο­φά­σι­σαν εἰς βά­ρος τους. Ἡ ἄλ­λη θλι­βε­ρή δι­α­πί­στω­ση εἶ­ναι ὅ­τι οἱ Γάλ­λοι καί οἱ Ἰτα­λοί φέ­ρο­νταν ὡς σύμ­μα­χοι τῆς Τουρ­κί­ας, μέ μό­νον τούς ἀ­παυ­δη­μέ­νους Ἄγ­γλους νά δι­α­πραγ­μα­τεύ­ο­νται, παρε­μπι­πτό­ντως τά συμ­φέ­ρο­ντα τῆς Ἑλ­λά­δας. Κατά τόν Σπῦ­ρο Μαρ­κε­ζί­νη "οἱ Ἕλ­λη­νες πα­ρέ­μει­ναν βω­βοί θε­α­τές καί οἱ Τοῦρ­κοι ἤ­γει­ρον συ­νε­χῶς καί νέ­ας ἀ­ξι­ώ­σεις". Ὁ στρα­τη­γός Σαρ­πύ μέ τήν κα­θο­δή­γη­ση τοῦ Φρα­κλίν Μπου­γι­όν, δέ­χθη­κε ὅ­λα τά αἰ­τή­μα­τα τῶν Τούρ­κων. Ἀ­κο­λού­θη­σαν οἱ Ἰ­τα­λοί καί με­τά οἱ δι­στα­κτι­κοί Ἄγ­γλοι. " Ἡ Θρά­κη μᾶς πα­ρα­δό­θη­κε χω­ρίς νά ριφθεῖ οὔ­τε ἕ­νας πυ­ρο­βο­λι­σμός", δή­λω­σε μετά ἀπό πε­νή­ντα χρό­νια ὁ Ἰ­σμέτ Ἰ­νο­νοῦ.

4 σχόλια:

  1. Μαρτυρία τοῦ Ἀλέξανδρου
    Μαζαράκη-Αἰνιάνος, ἀπό τό βιβλίο του "Ἀπομνημονεύματα", Ἴκαρος,
    Ἀθήνα 1948

    Ἡ Συνθήκη τῶν Μουδανιῶν

    … Τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1922 ἐκλήθην εἰς τό Ὑπουργεῖον τῶν Ἐξωτερικῶν, ὅπου μοῦ ἀνέθεσαν νά ἀντιπροσωπεύσω τήν Ἑλλάδα εἰς τήν μέλλουσαν νά συνέλθῃ τήν 20 Σεπτεμβρίου εἰς Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικῶν ἀντιπροσώπων τῆς Ἑλλάδος, τῆς Τουρκίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἀγγλίας καί Ἰταλίας, πρός σύναψιν ἀνακωχῆς. …
    Σημειωτέον ὅτι καί ἐγώ καί ἡ κυβέρνησις ἐνομίζαμε ὅτι ἐπρόκειτο μόνον περί ἀνακωχῆς, περί τῶν γραμμῶν δηλαδή ὄπισθεν τῶν ὁποίων θά ἔμενεν ὁ ἑλληνικός καί ὁ τουρκικός στρατός μέχρι τῆς συνθήκης τῆς εἰρήνης, ὡς ἄλλως ἐξήγετο καί ἀπό τήν διακοίνωσιν τῶν δυνάμεων.
    Τῆς ἐπιτροπῆς μετεῖχον ἐκ μέρους τῆς Ἀγγλίας ὁ στρατηγός Χάριγκτον, τῆς Γαλλίας ὁ στρατηγός Σαρπύ, τῆς Ἰταλίας ὁ στρατηγός Μομπέλλι, τῆς Τουρκίας (τόν ὁποῖον διόλου δέν συνήντησα) ὁ στρατηγός Ἰσμέτ Πασσᾶς. Οὗτοι δέν ἀνέμενον τήν ἄφιξίν μας ἀλλά συνεδριάσαντες τήν 20–21 εἶχον ἤδη παρασκευάσει τό κείμενον τῆς ἀνακωχῆς τό ὁποῖον καί μᾶς παρουσίασαν πρός ἀποδοχήν τήν 22αν. Εἰς τήν πρώτην συνεδρίασιν τῆς 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην ἐπί ἀγγλικοῦ θωρηκτοῦ, μᾶς ἐπέδειξαν κείμενον ἕτοιμον τῆς συνθήκης τῆς ἀνακωχῆς εἰς τό ὁποῖον εἶχον μείνει σύμφωνοι οἱ Τοῦρκοι καί οἱ τέως σύμμαχοί μας, χωρίς κἄν νά μᾶς ἐρωτήσουν. Διά τοῦτο ὡρίζετο ἡ ἄμεσος ἐκκένωσις τῆς Θρᾴκης ὑπό τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ μέχρι τόν Ἕβρον καί ὅτι ἐπρόκειτο μόνον νά συζητηθοῦν αἱ λεπτομέρειαι τῆς ἐκτελέσεως. Ἐδήλωσα ἀμέσως ὅτι τό κείμενον τοῦτο προδικάζει τήν συνθήκην τῆς εἰρήνης, ὅτι ἐγώ ἦλθον διά νά συζητήσω περί ἀνακωχῆς καί ὄχι διά νά ἀκούσω τήν ἄμεσον κατάληψιν τῆς Θρᾴκης ὑπό τῶν Τούρκων καί ὅτι ὑπό τοιούτους ὅρους θεωρῶ τοῦτο ἀπαράδεκτον καί οὔτε ὁδηγίας τοιαύτας ἔχω, οὔτε κἄν θέλω νά λάβω γνῶσιν. Κατά τήν διεξαχθεῖσαν συζήτησιν ὁ Γάλλος ἀντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ ἐζήτει μέ νευρικότητα καί ἐκβιαστικῶς νά μᾶς πιέσῃ εἰς ἄμεσον ἀποδοχήν τῶν πάντων, ἐπισείων τούς κινδύνους τῆς παρελκύσεως, ἀφοῦ δῆθεν οἱ σύμμαχοι ἀνέλαβον νά πείσουν τόν Κεμάλ νά μή διαπεραιωθῇ εἰς Εὐρώπην καί μᾶς καταδιώξῃ καί παρεχώρησαν εἰς αὐτόν τήν Θρᾴκην, ἡ ὁποία παραχώρησις εἶναι ὁριστική. …
    Ὑπό τάς συνθήκας ταύτας μετέβην εἰς τήν ἐπί τοῦ ἀντιτορπιλλικοῦ σύσκεψιν ὅπου εὐθύς ἀμέσως ἐδήλωσα ὅτι μή γενομένης δεκτῆς οὐδεμιᾶς ἡμετέρας προτάσεως δέν δύναμαι νά ὑπογράψω. …
    Ἀλλά θά ἦτο ἡ ἰδία ἡ στάσις τῆς Ἀγγλίας ἐάν ἔβλεπε μετ' ὀλίγας ἡμέρας, μετά ἕνα μῆνα, σημαντικήν εἰς τή Θρᾴκην ἑλληνικήν δύναμιν μέ τήν στερράν ἀπόφασιν νά κρατήσῃ καί νά ἀμυνθῇ αὐτῆς; Θά ἦτο διατεθειμένη τότε νά συμμετάσχῃ μέ τάς δύο ἄλλας δυνάμεις εἰς ἐκβιαστικά ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος μέτρα; Καί ἐπί πλέον, ἐάν ἀφιέμεθα μόνοι ἀπέναντι τῶν Τούρκων, θά ἠδύναντο αὐτοί, ἐνόσῳ μέ τόν στόλον μας εἴμεθα κύριοι τῆς Προποντίδος, νά διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις ἐξ Ἀσίας εἰς Θράκην; Βεβαίως ὄχι. Ὑπάρχει λοιπόν βάσιμος ἐλπίς ὅτι ἐάν παρετείναμεν τήν ἐκκρεμότητα, μή δεχόμενοι τήν ἐκκένωσιν τῆς Θρᾴκης καί ἐν τῷ μεταξύ συντόνως ἐνισχύαμεν καί ὠργανοῦμεν τάς ἐκεῖ στρατιωτικάς δυνάμεις μας, ἡ μέν Εὐρώπη δέν θά ἦτο ἡνωμένη διά νά ἐπέμβῃ, οἱ δέ Τοῦρκοι δέν θά εἶχον εἰς χεῖρας των κανέν ὅπλον διά νά ἐκβιάσουν καί ἡμᾶς καί τήν Εὐρώπην.
    Προκειμένου, ἐπαναλαμβάνω, διά τόσον μεγάλον ἔπαθλον ὅπως ἡ Θρᾴκη, ἤξιζε τόν κόπον νά μεταχειρισθῇ ἡ Ἑλλάς ὅλα τά μέσα διά νά τήν κρατήσῃ, φθάνουσα μέχρι τοῦ τελευταίου σημείου, ὅπου θά ἔβλεπε πλέον ὅτι ἡ ἀντίστασίς της ἦτο ἄσκοπος καί ἐγέννα δεινοτέρους κινδύνους.
    Νομίζω λοιπόν ὅτι καί ὁ Βενιζέλος ἐν Παρισίοις καί ἡ ἐπανάστασις ἐν Ἀθήναις ἔσπευσαν πολύ, χάσαντες ἀπ' ἀρχῆς κάθε ἐλπίδα, νά ἀποδεχθοῦν τήν ἐκκένωσιν τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δέν εἶναι ἀπόλυτα σαφές τό τί ἐξυπηρετοῦσε ἡ ἀπόφαση τῶν Συμμάχων γιά τήν ἐκκένωση τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης ἀπό τούς Ἕλληνες, ἀφοῦ ἐξέθετε τήν οὐδέτερη ζώνη καί τήν Κωνσταντινούπολη πού κατεῖχαν οἱ Σύμμαχοι, στό ἔλεος τῶν Τούρκων. Ἡ ἐξήγηση ἴσως εἶναι, τό ὅτι εἶχαν ἤδη βεβαιωθεῖ γιά τά κέρδη τους˙ ἡ Μεγάλη Βρετανία στή Μεσοποταμία, τό Κουρδιστάν καί τά πετρέλαια τῆς Μοσούλης, ἡ Γαλλία στή Συρία καί τόν Λίβανο καί ἡ Ἰταλία γιά τήν καταστροφή τῆς Ἑλλάδας. Ἡ Ἑλλάδα δέν τούς εἶχε πείσει ὅτι μποροῦσε νά εἶναι ἀξιόπιστος θεματοφύλακας τοῦ Ἀνατολικοῦ Ζητήματος, ὅπως εἶχαν σχεδιάσει ὁ Βενιζέλος καί ὁ Λόϋδ Τζώρτζ.
    Ἡ ἀπόφαση γιά τήν ἐκκένωση τῆς Θράκης ἐπικυρώθηκε ἀπό τούς Συμμάχους στίς 9.9.1922 μετά ἀπό θυελλώδεις συσκέψεις τριῶν ἡμερῶν στό Παρίσι, μεταξύ τοῦ Γάλλου πρωθυπουργοῦ Πουανκαρέ καί τοῦ Ἄγγλου ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν Λόρδου Κῶρζον. Οἱ παρακλήσεις τοῦ Βενιζέλου ἀντιμετωπίστηκαν τήν ἐπαύριο παγερά ἀπό τόν Πουανκαρέ.
    Στό εὔλογο ἐρώτημα τοῦ Ἄγγλου Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Λόρδου Κῶρζον : "Ποιός θά ὑποχρεώσει τούς Ἕλληνες νά ἐγκαταλείψουν τήν Ἀνατολική Θράκη;", ἀπάντησαν οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες. Ἡ Θράκη ἐγκαταλείφθηκε γιά νά μήν βρεθεῖ ἡ Μεγάλη Βρετανία στή δυσάρεστη θέση νά συγκρουσθεῖ μέ τήν Τουρκία.
    Παραμένει τό γεγονός ὅτι ὁ τουρκικός στρατός δέν ἦταν σέ θέση νά διαπλεύσει τήν Προποντίδα καί νά ἐπιτύχει τήν κατάληψη τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. Οἱ Τοῦρκοι δέν διέθεταν ναυτική δύναμη καί ἡ δύναμη πυρός τῶν ἑλληνικῶν θωρηκτῶν ἦταν σημαντική μέ τά δεδομένα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ὑπῆρχε ἐπίσης καί μία στρατηγική συνιστῶσα στό νά ἀρνηθοῦν οἱ Ἕλληνες νά ἐκκενώσουν τήν Ἀνατολική Θράκη. Μία τέτοια κατάσταση ἔφερνε ἀμέσως σέ εὐθεία ἀντιπαράθεση τούς Συμμάχους μέ τήν Τουρκία καί τό λιγότερο πού θά κέρδιζαν οἱ Ἕλληνες ἦταν πολύτιμος χρόνος. Ἡ διάβαση τῶν Τούρκων ἀπό τόν Βόσπορο ἤ τόν Ἑλλήσποντο, πού κατεῖχαν μέ ἀσθενεῖς δυνάμεις οἱ Ἄγγλοι, σήμαινε Ἀγγλο-Τουρκική σύγκρουση, κάτι πού ἐξυπηρετοῦσε τά στρατηγικά συμφέροντα τῆς Ἑλλάδας. Βρισκόταν δηλαδή ἡ νικημένη Ἑλλάδα σέ θέση πού τῆς ἔδινε τή δυνατότητα νά δημιουργήσει μία ἀγγλική ἀσπίδα καί νά ἀποφύγει νέα σύγκρουση μέ τούς Τούρκους. Λίγο μετά, καί κάτω ἀπό εἰρωνική μοῖρα, ὁ νικηφόρος τουρκικός στρατός βρέθηκε σέ κατάσταση προϊούσας κατάπτωσης. Σίγουροι, ἀλλά κατάκοποι μετά τίς νίκες τους καί χωρίς ἀληθινό ἐνδιαφέρον γιά τήν εὐρωπαϊκή ἀκτή, οἱ ἀνατολῖτες ἄρχισαν νά λιποτακτοῦν, ἐνῶ προβλήματα ἀναφάνηκαν στά ἀνατολικά σύνορα τῆς Τουρκίας. Ἄλλωστε, ὁ ἐπερχόμενος χειμώνας θά ἔκανε τίς στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις στή Θράκη ἀδύνατες καί θά ἔδινε χρόνο στόν καταπτοημένο Ἑλληνικό Στρατό γιά ἀνασυγκρότηση, ὅπως τελικά φαίνεται ὅτι ἔγινε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἡ στάση τῆς Ἑλλάδας τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1922 φαίνεται σήμερα σάν ἀποτέλεσμα κόπωσης, ἥττας καί μοιρολατρίας.
    Στή συνομιλία του μέ τόν Κῶρζον στίς 19.9.1922 ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἀρνήθηκε τή δυνατότητα ἀποχώρησης τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ ἀπό τήν Ἀνατολική Θράκη πρίν ἀπό τή Διάσκεψη τῆς Εἰρήνης, ἀφοῦ σέ τέτοια περίπτωση δέν θά ὑπῆρχε τίποτε πρός διαπραγμάτευση. Κατά τόν Κῶρζον, ἡ νύξη τῆς ἐκκένωσης τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, ἔκανε τόν Βενιζέλο ἀνίσχυρο νά διατηρήσει τή συνηθισμένη του ψυχραιμία. Ὡστόσο, μετά τρεῖς μόνο μέρες, ὁ Βενιζέλος ἀνακοίνωσε στόν Κῶρζον ὅτι συνέστησε στήν Ἑλληνική Κυβέρνηση νά δεχθεῖ ἀμέσως τήν ἐκκένωση τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. Δέν εἶναι γνωστό τό τί μεσολάβησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Sands Casino, Hotel & Spa - Las Vegas, NV | SGHC-FM
    › Sands-Casino-Racino › Sands-Casino-Racino The Sands Casino, Hotel & Spa kadangpintar is a 5-star property in 샌즈카지노 Las Vegas, Nevada. It has 690 slot machines, over 1,800 table games, and is open 24/7. Located in  Location: Las Vegas, NV Rating: 3.5 worrione 5,220 reviews

    ΑπάντησηΔιαγραφή